چکیده:
تطوّر فقه و پویایى آن، رابطۀ تنگاتنگی با منهج ارائه و بیان مباحث فقهى دارد؛ ازاین‌رو شناخت منهج و شیوۀ فقهى هر فقیه، تأثیر مهم و روشنی درشناخت ویژگى‌ها و محصولات فکرى وی دارد، فقیه بزرگوار علامه شیخ محمد الحسین کاشف الغطاء از فقیهان صاحب نام و دارای سبک فقهى است که اندیشه‌های فقهی او از زوایاى گوناگون قابل بررسى است. این مقاله در صدد تبیین مناهجی است که ایشان در پژوهش‌ها و استنباط فروعات فقهی خود از آن‎ها بهره برده‌اند، در این راستا مباحثی همچون: توسعۀ دایرۀ مباحث فقهی با نگاه تطبیقی و تقریبی، قاعده‌محوری در فروعات فقهی، نوگرایی مبنا‌محور در استنباط احکام فقهی، توجه به نقش زمان و مکان در پویایی فقه، اهتمام به حل مسائل جدید فقهى با واقعیت‌های زندگى، توجه به بعد اخلاقی و اجتماعی فقه و توجه به بعد عقلانی و فلسفی احکام، مورد بحث قرار گرفته است، اگرچه در بررسى مناهج فقهى، بیشتر به تحلیل و تبیین جنبه‌هاى صورى فقه پرداخته می‌شود تا به مبانی و موضوعات آن، اما باید توجه داشت که همین امر به آن محتوا قالب داده و عظمت پویایی فقه و فقاهت را به مرحلۀ بروز و ظهور می‌رساند.

دانــلود