چکیده:
در نظریه‌های سنتی در باب سرشت گزاره‌ها، گزاره‌ها حامل‌های اولیۀ بازنمایی‌ هستند. یک نظریۀ
عمل‌ - نوع در باب سرشت گزاره‌ها بر آن است که نظریه‌های سنتی نمی‌توانند به نحو رضایت‌بخشی بازنمایی‌ گزاره‌ها را تبیین کنند؛ بنابراین ما باید نظریه‌های سنتی را کنار بگذاریم. مطابق با یک نظریۀ عمل‌ - نوع، وقتی یک عامل یک ویژگی را بر یک شیء حمل می‌کند، آن شیء را به‌مثابۀ چیزی که واجد آن ویژگی است بازنمایی می‌کند. این یعنی آنکه عامل‌ به واسطۀ عمل حملی که انجام می‌دهد حامل اصلی و اولیۀ ویژگی بازنمایی‌‌ است. در این نظریه گزاره‌ها انواعِ نمونه‌های عمل حمل هستند و ویژگی بازنمایی‌ را از این نمونه‌ها به ارث می‌برند. در این مقاله دو تقریر اصلی نظریۀ عمل‌ - نوع معرفی شده است: تقریر سومز و تقریر هنکس. سپس مهم‌ترین نقاط قوت و ضعف هر تقریر بیان می‌شود. با عطف توجه به نقاط ضعف هر تقریر نتیجه گرفته می‌شود که هیچ‌یک از دو تقریر نمی‌تواند به‌عنوان یک نظریۀ موفق عمل‌ - نوع محسوب شود؛ همچنین با عطف توجه به نقاط قوت و ضعف هر تقریر نشان داده می‌شود که یک نظریۀ عمل‌ - ‌نوع برای آنکه یک نظریۀ موفق محسوب شود باید چه شرایطی را برآورده کند.

دانــلود