مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه آیت الله مصباح در علوم انسانی اسلامی
نویسندگان:
سید اسدالله موسوی عبادی
،
سید اسد الله موسوی عبادی
،
مقاله نشریه: مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه آیت الله مصباح در علوم انسانی اسلامی » سال 1401 شماره 1
چکیده:
این مقاله با هدف بررسی دیدگاه آیت الله مصباح در جهت بهره¬گیری از معارف قرآن در دانشهای گوناگون بشری، به ویژه در علوم انسانی اسلامی تدوین شده است بهره مندی از معارف قرآن از گذشته دور از مهمترین دغدغههای علماء و دانشمندن مسلمان در علوم مختلف اسلامی بوده است آنان با طرح و تبیین این موضوع، میکوشیدند قرآن را از مهجوریت خارج و به رونق بیشتر آن در جوامع علمی به پردازند ولی به نظر میرسد به رغم همه تلاشها در این باره طرح ویژهای در خصوص مرجعیت علمی قرآن مطرح نکرده اند. توجه به معارف قرآن پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با توجه به رویکرد قرآنی آن، این امر با جدیت بیشتر مورد عنایت دلسوزان و علاقهمندان به معارف قرآن قرار گرفت. ازاین رو دانشمندانی در حوزه¬های علمیه درپی وارد کردن قرآن در مباحث علمی به ویژه علوم انسانی بوده¬اند که حضرت آیت¬الله مصباح یزدی یکی از شخصیت¬های ارزشمند حوزه علمیه قم است که با این نگاه به تربیت نیروهای متخصص در دانش-های علوم انسانی و علوم طبیعی به ویژه علوم انسانی همت گمارده و با تربیت شاگردانی در حوزههای گوناگون علمی کادرسازی کرده و در پی آن است که آن دانش¬ها را با دانش اسلامی (دانش بر گرفته از قرآن و سنت) بومی¬سازی و قرآنی¬سازی نماید. از نظر ایشان قرآن متن اصلی دین اسلام است و دین نیز همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان را پوشش میدهد. ما در این مقاله خواهیم کوشید دیدگاههای مطرح ایشان در باره «مرجعیت علمی قرآن» را به شیوه پژوهش در آثار ایشان و تحلیل دادهها بررسی کنیم.
این مقاله با هدف بررسی دیدگاه آیت الله مصباح در جهت بهره¬گیری از معارف قرآن در دانشهای گوناگون بشری، به ویژه در علوم انسانی اسلامی تدوین شده است بهره مندی از معارف قرآن از گذشته دور از مهمترین دغدغههای علماء و دانشمندن مسلمان در علوم مختلف اسلامی بوده است آنان با طرح و تبیین این موضوع، میکوشیدند قرآن را از مهجوریت خارج و به رونق بیشتر آن در جوامع علمی به پردازند ولی به نظر میرسد به رغم همه تلاشها در این باره طرح ویژهای در خصوص مرجعیت علمی قرآن مطرح نکرده اند. توجه به معارف قرآن پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با توجه به رویکرد قرآنی آن، این امر با جدیت بیشتر مورد عنایت دلسوزان و علاقهمندان به معارف قرآن قرار گرفت. ازاین رو دانشمندانی در حوزه¬های علمیه درپی وارد کردن قرآن در مباحث علمی به ویژه علوم انسانی بوده¬اند که حضرت آیت¬الله مصباح یزدی یکی از شخصیت¬های ارزشمند حوزه علمیه قم است که با این نگاه به تربیت نیروهای متخصص در دانش-های علوم انسانی و علوم طبیعی به ویژه علوم انسانی همت گمارده و با تربیت شاگردانی در حوزههای گوناگون علمی کادرسازی کرده و در پی آن است که آن دانش¬ها را با دانش اسلامی (دانش بر گرفته از قرآن و سنت) بومی¬سازی و قرآنی¬سازی نماید. از نظر ایشان قرآن متن اصلی دین اسلام است و دین نیز همه ابعاد زندگی فردی و اجتماعی انسان را پوشش میدهد. ما در این مقاله خواهیم کوشید دیدگاههای مطرح ایشان در باره «مرجعیت علمی قرآن» را به شیوه پژوهش در آثار ایشان و تحلیل دادهها بررسی کنیم.
مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه آیت الله مصباح در علوم انسانی اسلامی
1/1/1401 12:00:00 AM
برای این سند علمی فایلی وجود ندارد
مرجعیت علمی قرآن کریم از دیدگاه آیت الله جوادی آملی
پایاننامه: حوزه علمیه قم - 1398 - [سطح 3 (حوزه)]
بررسی تطبیقی مبانی انسان شناختی علوم انسانی ـ اسلامی از دیدگاه علامه طباطبایی و آیت الله مصباح
پایاننامه: باقرالعلوم(ع) - - [کارشناسی ارشد ناپیوسته]
بررسی چیستی علوم انسانی اسلامی از دیدگاه آیتالله مصباح یزدی
نویسندگان:
آسیه گنج خانی
،
عسکری سلیمانی امیری
،
مقاله نشریه: آیین حکمت » سال 1396 پاییز 96 - مسلسل 33
مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه دکتر گلشنی
نویسنده:
مرتضی غرسبان
،
مقاله نشریه: مطالعات علوم قرآن » سال 1399 شماره 3
کاربست نظریه علم دینی آیت الله جوادی آملی در مرجعیت علمی قرآن برای علوم سیاسی
نویسندگان:
محمدعلی قاسمی*
،
غلامرضا بهروزی لک
،
مقاله نشریه: حکمت اسرا » سال 1398 دوره 11، شماره 2 (پاییز و زمستان 1398)
درآمدی بر مبانی علوم قرآنی مرجعیت علمی قرآن از دیدگاه آیتالله معرفت
نویسنده:
سیدعلی سادات فخر
،
مقاله نشریه: مطالعات علوم قرآن » سال 1398 شماره 1
تحول در علم کلام از دیدگاه آیت الله مصباح یزدی(ره)
نویسنده:
جواد قلی پور
،
مقاله نشریه: نقد و نظر » سال 1401 شماره 106
مبانی انسان شناختی مرجعیت علمی قرآن کریم در علوم سیاسی
نویسندگان:
محمدعلی قاسمی*
،
غلامرضا بهروزی لک
،
مقاله نشریه: سیاست متعالیه » سال 1400 دوره 9، شماره 35 (زمستان 1400)