چکیده:
یکی از موضوعات قرآنی قابل تحقیق، مسئله «حسرت» در روز قیامت است؛ چنانکه در آیات روز قیامت را «یوم الحسرة» و روز افسوس و حسرت خوردن نامیده‌اند. این نامگذاری از این‌روست که برخی در روز قیامت می‌گویند: ‌ای کاش آیات الهی را تکذیب نمی‌کردیم!^[1] ‌ای کاش از خدا و پیامبر اطاعت می‌کردیم!^[2] ‌ای کاش مرگ ما به تأخیر بیفتد!^[3] البته در قرآن از قیامت با نام‌ها و عناوین مختلفی یاد شده است؛ برای مثال از آن جهت که اولین و آخرین انسان‌ها در قیامت جمع می‌شود، این روز «روز حشر» یا «روز جمع» خوانده شده است و از آن جهت که در قیامت حقایق روشن می‌شوند، «یوم تبلی السرائر»^[4] است و بدان جهت که انسان‌ها در حسرت فرو ‌می‌روند و احساس غبن می‌کنند، «یوم الحسره»^[5] یا «یوم التغابن»^[6] نامیده می‌شود. نوشتار پیش‌رو عوامل و زمینه‌های حسرت را با رویکردی قرآنی بررسی می‌کند. این مهم در محور‌های زیر ارائه شده است. [1]. انعام: 27. [2]. احزاب: 66. [3]. منافقون:10 و 11. [4]. طارق: 9. [5]. مریم: 39. [6]. تغابن: 9.

دانــلود