چکیده:
 نویسنده، پس از تحلیل آیه نخستین سوره علق - سوره نود و ششم قرآن - نکات زیر را نتیجه گرفته است: 1. "باء" در "باسم" زائده است. 2. سوره علق، در عین هماهنگى با دعوت عام توحیدى قرآن، هدف اصلى‌اش تأکید و ترغیب پیامبر به ستایش قدرت مطلق پروردگار خویش و اشاعه توحید است. 3. محمد (ص) مأمور به ابلاغ پیام وحیانى قرآن شده است. 4. امر "اقرأ" فرمانى است ناظر به قراءت عملى سوره علق. در ادامه روایاتِ راجع به اولین آیات وحى شده بر پیامبر(ص) را مورد نقد و بررسى قرار مى‌دهد و درباره "بسمله" این سوره و نقش نحوى "باسم ربک" اقوال مفسّران اسلامى و مستشرقان را نقل و نقد مى‌کند.

دانــلود