چکیده:
صنعت گردشگری علاوه بر عهده‌دار بودن نقش قابل توجه به‌عنوان منبعی برای تامین بودجه کشورها، به عنوان ابزاری برای قدرت نرم، تاثیر به‌سزایی درگسترش فرهنگ ها و ارزش‌ها ایفا می‌کند. گردشگری دینی یکی از اقسام مهم این صنعت در کشور ماست که با داشتن ظرفیت بالای فرهنگ ایرانی-اسلامی و اماکن دینی-تاریخی و پذیرایی سالانه از تعداد بی‌شمار گردشگران ، ضرورت پرداختن به این عرصه را بیشتر نمایان می‌کند. اقتضایات خاص گردشگری دینی در ایران، مقتضی رعایت اخلاقیات ناظر به آن است. با توجه به این نوع از اقتضایات حاکم و شرایط خاص برخی گردشگرها، چالش‌های اخلاقی در این زمینه پدید خواهد آمد که با توجه به تاثیرات مهم گردشگری دینی در ابعاد مختلف و معقول نبودن تعطیلی گردشگری بخاطر آسیب‌های آن، لازم است چالش های اخلاقی ناظر به گردشگری دینی ناظر به گردشگر، راهنما و اجراکنندگان مورد بررسی قرار گرفته و راه‌حل هایی برای آن ارایه شود. از این رو در این تحقیق با روشی توصیفی-تحلیلی ، تعدادی از چالش‌های اخلاقی موجود در این قسم از گردشگری دینی در ایران از قبیل چالش‌های ناظر به عرف مقصد، قوانین پوشش، حق زایرین، و... مطالعه شده و در نهایت راه‌کارهایی از قبیل توجه و درک فرهنگ مقصد و گردشگر، نگرش هدایت‌گرانه و..، برای برون‌رفت از این مشکلات اخلاقی ارائه شده است.

دانــلود