نظریه جبران خسارت عدم النفع محقق الحصول در فقه امامیه
نویسندگان:
روح الله زارچی پور
،
سید ابوالقاسم نقیبی
،
روح الله زارچی پور
،
سید ابوالقاسم نقیبی
،
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1397 شماره 2
چکیده:
خسارت عدم‌النفع، خسارت ناشی از محرومیت از نفعی است که در صورت فقدان عمل زیان‌بار یا با اجرای تعهد به‌وسیله متعهد برای متعهدله پدید می‌آید، اعم از اینکه نفع مذکور ناشی از مال معیّن یا شخص معیّن باشد یا نفعی باشد که صرفاً از انجام عمل مورد تعهد حاصل می‌شود. فقیهان امامیه در زمینه جبران خسارت عدم‌النفع اتفاق‌نظر ندارند. قائلان به عدم جواز، به عدم صدق عنوان ضرر بر خسارت عدم‌النفع، عدم مالیّت منافع بالقوّه، عدم موجودیت فعلی نفع و فقدان رابطه سببیّت استناد جسته‌اند. درمقابل قائلان به جواز به قاعدۀ لا ضرر، اتلاف و تسبیب، مالیّت منافع و بنای عقلا، استناد کرده‌اند. با امعان‌نظر در ادله موافقان و مخالفان جبرانِ خسارتِ عدم‌النفع درمی‌یابیم که موافقان، برخی از مصادیق عدم‌النفع را مشمول ادله جبران خسارت دانسته‌اند و مخالفان بعضی دیگر از مصادیق عدم‌النفع را غیرقابل‌جبران دانسته‌اند. از‌این‌رو، در این نوشتار خسارتِ عدم‌النفع محقق‌الحصول، قابل جبران به‌شمار آمده، خسارتِ عدم‌النفعِ محتمل‌الوقوع غیرقابل‌جبران دانسته شده است. ملاک تمیز خسارت عدم‌النفع محقق‌الحصول از محتمل‌الوقوع در این است که بین خسارتِ عدم‌النفعِ محقق‌الحصول با فعل محروم‌کننده، رابطه سببیّت انحصاری احراز می‌شود درحالی‌که چنین رابطه‌ای در خسارت عدم‌النفعِ محتمل‌الوقوع محرز نیست. این مقاله به‌روش توصیفی تبیینی و به‌شیوۀ کتابخانه ای صورت گرفته است.
خسارت عدم‌النفع، خسارت ناشی از محرومیت از نفعی است که در صورت فقدان عمل زیان‌بار یا با اجرای تعهد به‌وسیله متعهد برای متعهدله پدید می‌آید، اعم از اینکه نفع مذکور ناشی از مال معیّن یا شخص معیّن باشد یا نفعی باشد که صرفاً از انجام عمل مورد تعهد حاصل می‌شود. فقیهان امامیه در زمینه جبران خسارت عدم‌النفع اتفاق‌نظر ندارند. قائلان به عدم جواز، به عدم صدق عنوان ضرر بر خسارت عدم‌النفع، عدم مالیّت منافع بالقوّه، عدم موجودیت فعلی نفع و فقدان رابطه سببیّت استناد جسته‌اند. درمقابل قائلان به جواز به قاعدۀ لا ضرر، اتلاف و تسبیب، مالیّت منافع و بنای عقلا، استناد کرده‌اند. با امعان‌نظر در ادله موافقان و مخالفان جبرانِ خسارتِ عدم‌النفع درمی‌یابیم که موافقان، برخی از مصادیق عدم‌النفع را مشمول ادله جبران خسارت دانسته‌اند و مخالفان بعضی دیگر از مصادیق عدم‌النفع را غیرقابل‌جبران دانسته‌اند. از‌این‌رو، در این نوشتار خسارتِ عدم‌النفع محقق‌الحصول، قابل جبران به‌شمار آمده، خسارتِ عدم‌النفعِ محتمل‌الوقوع غیرقابل‌جبران دانسته شده است. ملاک تمیز خسارت عدم‌النفع محقق‌الحصول از محتمل‌الوقوع در این است که بین خسارتِ عدم‌النفعِ محقق‌الحصول با فعل محروم‌کننده، رابطه سببیّت انحصاری احراز می‌شود درحالی‌که چنین رابطه‌ای در خسارت عدم‌النفعِ محتمل‌الوقوع محرز نیست. این مقاله به‌روش توصیفی تبیینی و به‌شیوۀ کتابخانه ای صورت گرفته است.
نظریه جبران خسارت عدم النفع محقق الحصول در فقه امامیه
3/21/2018 12:00:00 AM
نظریه ی جبران خسارت عدم النفع محقق الحصول در فقه امامیه
نویسندگان:
سید ابوالقاسم نقیبی
،
روح الله زارچی پور
،
مقاله نشریه: جستارهای فقهی و اصولی » سال 1398 شماره 100
شرط عدم مسئولیت در فقه امامیه و حقوق افغانستان
نویسنده:
محمدجواد اصغری
،
مقاله نشریه: پژوهش نامه فقهی » سال 1390 تابستان 1390 شماره4
جبران خسارت عدم‌النفعِ ناشی از تأخیر تأدیه در نظام بانکی
نویسنده:
سیدامراله حسینی
،
مقاله نشریه: فقه » سال 1397 شماره 94
سازگار ساختن دولت با مسئولیت جبران خسارت، گامی در استوارسازی عدالت
نویسنده:
سیدضیاء مرتضوی
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1395 شماره 76 - زمستان 95
سازگار ساختن دولت با مسئولیت جبران خسارت، گامی در استوارسازی عدالت
نویسنده:
سیدضیاء مرتضوی
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1395 زمستان 1395 شماره4
اعاده حیثیت و جبران خسارت معنوی ناشی از دعاوی کیفری
نویسنده:
جواد فخار طوسی
،
کتاب: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی - 1394
مقایسه قواعد حاکم بر بیمه بدنه اتومبیل و شخص ثالث در جبران خسارت
دانشجو:
سیّد علی رضوی
، استاد راهنما:
محمّد صالحی مازندرانی
،
پایان‌نامه: وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه قم - دانشکده حقوق - 1394 - [کارشناسی ارشد]