چکیده:
دین اسلام، بر رشد و تکامل همه ­جانبه در تمام عرصه ­های زندگی تأکید نموده است؛ تا انسان به ­عنوان برگزیده ­ترین مخلوقاتِ عالم ­هستی، به مقام قرب ­الهی نایل شود. نیاز بشر به هدایت الهى، ضرورتى است حیاتى و فطرى که از طرف خداوند متعال به واسطه تبلیغ انبیای الهی امکان‌پذیر است. در این صورت، انسان به حیات حقیقی که در قرآن به نام «حیات طیبه» یاد شده، دست می ­یابد. این حیات، مرهون شیوه صحیح زندگی در دنیا از طریق تبلیغ انبیای الهی است که موجب سعادت دنیا و آخرت می‌شود. تبلیغ دین الهی از آغاز زندگی بشر، به عنوان رسالت اصلی پیامبران مطرح بوده است و پیامبران اولوالعزم به ­دلیل ایجاد شریعت جدید، دارای مسئولیت عظیم ­تری بودند تا مسیر تبلیغ را برای پیامبران پس از خود فراهم نمایند. در این راستا، درک ویژگی ­ها و روش­ های تبلیغی پیامبران اولوالعزم، اهمیت بسزایی در امر تبلیغ در عصر حاضر دارد. این پژوهش، در صدد پاسخ به این پرسش است که «پیامبران اولوالعزم، در راه رسیدن به هدف خود، در امر تبلیغ از چه شیوه­هایی استفاده کرده ­اند»؟ یافته­ های پژوهش، بیانگر این است که انبیای اولوالعزم با اتخاذ یک سیرۀ منسجم و منظم و در عین ­حال، روش­های تبلیغی متفاوت، به تناسب نیاز مردم عصر خویش توانستند پیام الهی را به تمامی مردم ابلاغ نمایند و موجبات هدایت آنها را فراهم کنند.

دانــلود