چکیده:
یکی از مولفه­های سبک زندگی، امیدواری در زندگی فردی و اجتماعی است. امید، هدیه و تحفه­ای الهى است که چرخ زندگى را به گردش وا مى­دارد و موتور تلاش و انگیزه را پرشتاب مى­کند. اگر روزى امید از انسان گرفته شود، دوران خمودگى و ایستایى او فرا مى­رسد. همه انسان­ها با امید زنده­اند.کار، تجارت، ازدواج و تربیت فرزند، برقرارکردن روابط خانوادگی و اجتماعی‌، آبادی دنیا و تفریح به پشتوانه سرمایه امید انجام می­شود و بدون امید، همه این­ها بی‌معنا و پوچ خواهد بود. از این رو علی7 در دعای کمیل، رأس سرمایه خود را امید معرفی نمود: «اِرحَم مَن رَأسُ مالِه الرَّجاءُ؛ خدایا، به کسی که تنها سرمایه‌اش امید است، رحم کن!»

دانــلود