چکیده:
واقعه عاشورا، پرچمی است افراشته بر بلندترین قله‌های انسانیت، و نور‌ی است جان‌بخش که روح و جان مؤمنان و دوستدارانش را نوازش می‌دهد. ندای حسینی «هَل مِن ناصِرٍ یَنصُرُنی»، به همگان می‌آموزد که خواری در برابر ستم‌پیشگان، در مرام سروقامتان جایی ندارد و آدمی را نسزد که جز در برابر معبودِ خویش سر تعظیم فرود آورد. علاقه‌مندان به سرور آزادگان نیز به‌پاس این حماسه در طول تاریخ، از عزادارى براى حضرت غافل نبوده‏اند. بهترین روش عزاداری، آن است که به دور از افراط وتفریط و طبق موازین شرع صورت گیرد و به بیان مصایب‌، ابعاد شخصیت و قیام امام u پرداخته شود. این نوع عزاداری، بایستگی‌های دارد که در نوشتار پیش رو به برخی از آنها اشاره می‌شود‌.

دانــلود