چکیده:
در عصر کنونی، عقیم­سازی حیوانات خانگی و حیوانات ولگرد خیابانی، به‌عنوان راهی برای مهار جمعیت آن­ها و در نتیجه، مقابله با افزایش تعداد حیوانات ولگرد ناشی از رهاشدن حیوانات خانگی، جایگزین کشتن آن­ها شده است. درستی یا نادرستی اخلاقی این کار موجب اختلاف‌نظر میان دانشمندان حوزۀ اخلاق کاربردی شده و برای اخلاقی یا غیراخلاقی‌بودن آن، ادلۀ متعددی مطرح شده است. هرچند ادلۀ موردنظر مبتنی بر پاره­ای از واقعیات است، اما در عین حال متأثر از انگیزه­های منفعت‌طلبانه یا خیرخواهی برای حیوانات و گاهی نیز برگرفته از منابع درون‌دینی است. در این پژوهش که به روش اسنادی از نوع تحلیل محتوا و روش مطالعۀ کتابخانه­ای انجام شده، تلاش بر این است که ضمن تأمل دربارۀ ادلۀ طرفین تزاحم، راه برون‌رفت از تزاحم­های اخلاقی موجود در این پدیده بررسی شود. یافته­های این نوشتار حاکی از آن است که نه‌تنها بازنگری در بُعد نگرشی «مبانی» عقیم­سازی حیوانات ضروری است، بلکه در بُعد عملی نیز تغییر در سبک زندگی، محدودسازی فعالیت پرورشگاه‌های تولید حیوانات خانگی و توجه بیشتر به تزاحم منافع  انسان و حیوان و آسیب­های احتمالی­ای که این عمل بر حیوانات وارد کرده است، ضرورت دارد.

دانــلود