چکیده:
‌به دستور معاویة بن ابوسفیان، بدگویی نسبت به امام علی(ع) در جامعه اسلامی ترویج و سپس اجباری شد. گرچه اجبار آن بعدها از سوی عمربن­عبدالعزیز در ماه صفر سال 99 هجری برداشته شد، اما ترویج آن سیاست با هدف تحریف واقعیت‌های تاریخی برای مشروعیت ­بخشی به امویان، تا پایان دوران خلافت امویان ادامه یافت. بدیهی بود این سنت از سوی اهل بیت و پیروان آنها به چالش کشیده شود، از این­رو ‌در برابر بدعت پدید آمده ایستادند و با پیش‌گرفتن راهکارهایی به مقابله با آن برخاستند، چنان­که امام صادق(ع) چنین کرد. این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی می‌کوشد تا به این پرسش محوری پاسخ دهد که سیره عملی و گفتاری آن امام در مواجهه با بدعت پیش‌آمده چگونه‌ بود؟ امام صادق(ع) یکی از عوامل عمده بدگویی نسبت به اهل بیت: و سبّ امام علی(ع) را زاده ناآگاهی از فضائل بی‌شمار ایشان می‌دانست که خود از اقدامات چندوجهی و جنگ روانی دشمنان اهل بیت ایجاد شده­ بود، از این­رو آن حضرت ‌مقابله ترکیبی را مد نظر قرار داده و با روش‌های ایجابی و سلبی به ترویج فضائل امام علی(ع) پرداختند و همین امر موجب شد تا فضائل آن جناب به صورت گسترده‌تری رواج پیدا کرده و به نسل‌های آینده برسد.

دانــلود