چکیده:
«سیاست» از هر چشم اندازى که تعریف شود؛ خواه بعنوان شاخه‏اى از «دانش»، یا بمثابه
منظومه‏اى از «عمل»، وجود تمدّنى و نسبى آن را نمى‏توان نادیده گرفت. «علم سیاست» بخشى از
حکمت عملى و از اجزاى رئیسه عقل عملى است، و از آن روى که «عمل»، از بنیاد، پدیدارى
فرهنگى است و به اعتبار زمان و مکان، مبانى، محدودیتها و جلوه‏هاى متمایز دارد، هرگز
نمى‏توان از دانش سیاسى جهان شمول سخن گفت و براى حلّ «مسائل امروز» صرفاً چشم به آثار
قدما یا در تکاپوى تقلید از بیگانه بود. علم سیاست، یعنى علمى که به توسط آن کیفیت عمل
سیاسى آموخته مى‏شود نیز، نوعى عمل است. و چون عمل سیاسى سرشت تاریخى و تمدنى
دارد، پرسشهاى دانش سیاسى نمى‏تواند در گسست از دوران تاریخى و بستر تمدّنى یک جامعه
طرح شود و اگر چنین باشد، به علم سیاست غیر سیاسى و حکمتى فرا تاریخى بدل شده، و
اندوخته و انبانى بلاثمر مى‏شود.

دانــلود