چکیده:
یکى از دلایلى که مورخان معاصرِ اسپانیایى، به تاریخ دوره‏ى موحدان علاقه‏ى کم‏ترى نشان داده‏اند، عنایت بیش‏تر آنان به تاریخ‏هاى محلى است؛ تمایل به این تاریخ‏ها بعد از پیشرفت دموکراسى - ربع آخر سده‏ى 20 - در این کشور رخ نموده است. این گرایش موجب شده تا آنان نه فقط نسبت به اشخاص و چهره‏هاى محلى دلبستگى نشان دهند، بلکه به جوامع محلى، خاصه مدجنان و یهودیان نیز علاقمند شوند. مقاله‏ى حاضر این موضوع را در مفهوم وسیع‏ترى مورد بررسى قرار مى‏دهد، یعنى به موقعیت مطالعات اسلامى در اسپانیاى معاصر مى‏پردازد و این سؤال را مطرح مى‏کند که آیا واقعاً مورخان اسپانیایى بر تفسیر تخیلى و جدلى، که در مورد گذشته‏ى اندلس داشته‏اند، فائق آمده‏اند؟

دانــلود