چکیده:
امر به معروف و نهی از منکر از مهم‌ترین مباحث دینی مطرح در حوزه‌ی اخلاق اجتماعی است. حتی می‌توان آن را سرسلسله‌ی مباحث این حوزه دانست. امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین و فریضه‌ای الهی و بنا به عقیده‌ی عموم اندیشمندان شیعه واجب کفایی است. در زمان برپایی حکومت اسلامی، احیای این فریضه بر جامعه‌ی اسلامی لازم است.
در برخی از آیات قرآن کریم به اقامه‌ی این فریضه امر شده است و از دیگر سو، پاره‌ای از آیات قرآن فرد را مسؤول اعمال خود می‌داند و می‌گوید گمراهی و هدایت دیگران به فرد ضرری نمی‌رساند. آیه‌ی 105 سوره‌ی مائده از این نمونه است.
نگارنده بر آن است در این مقاله به دفع این شبهه بپردازد و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر را روشن نماید.
هدف نوشتار حاضر اثبات این نکته است که امر به معروف و نهی از منکر و دعوت به دین هیچ‌گونه منافاتی با خودسازی و پرداختن به خود ندارد و هر یک از مفاهیم در جایگاه خاص خود تعریف شده است

دانــلود