چکیده:
امروزه سازمان ‏های حرفه ‏ای برای بهبود عملکرد خود به مجموع ه‏ای از اصول اخلاقی نیاز دارند که با توجه به حرفه و حوزۀ مأموریت کاری و فعالیت آن‌ها تدوین شده باشد. بنا بر باور پژوهشگران و صاحب‏ نظران حوزۀ ارتباطات و رسانه، فقدان نظام ‏نامه و مرام‌نامۀ اخلاق حرفه‏ ای مدون از کاستی‏ های قابل ‎توجه در نظام رسانه ‏ای جمهوری اسلامی ایران است. نوشتار پیش رو، به‏ دنبال ارائه الگو و نظریه بومی در عرصۀ «اخلاق ‏حرفه‏ ای رسانه» و «هنجار رسانه» و غنی ‏سازی ادبیات مرتبط در این حوزه است. روش این پژوهش، به‎ منزلۀ بخشی از روش‏ های کیفی در چهارچوب تفسیرگرایی قرار می‌گیرد و از نظر شیوه‌های گردآوری داده ‏ها از تجارب زیستۀ پژوهشگران، مصاحبه ‏های گروهی، متمرکز و عمیق و نیز از پرسش‏نامه‏ ها در سطوح مختلف ستاد و صف حوزۀ عملکردی رسانه (مدیران، برنامه‏ سازان و کارشناسان) با نمونه ‏گیری ‏های هدف‏ مند استفاده شده است. در این مقاله تلاش شده با استمداد از مبانی نظری و روشی پژوهش و با نقد و بررسی نظریه‏ ها، الگوها، مبانی پنج‏ گانه در اخلاق و نظریه‏ های شش‏ گانۀ هنجار رسانه و با ارجاع به مبانی و تعلیمات اسلامی، «اصول اخلاق حرفه ‏ای رسانه ‏ها در جمهوری اسلامی ایران» بررسی شود.

دانــلود