چکیده:
همگرایی جامعه و حکومت و رونق اقتصادی کرمان در عهد قراختاییان (619ـ703ق)، زمینه رونق فرهنگی و توجه حکومت به ادیب ـ مورخانی چون ناصرالدین منشی (د.730ق) و نیز مؤلف تاریخ شاهی (د. حدود 698ق) را فراهم آورد. مورخان مذکور با اعتنای بیشتر به فرهنگ سیاسی ایرانی و بازتولید مؤلفه‌های سیاسی حکومت‌داری ایرانی، روند تاریخ‌نگاری محلی را در این خطه تکمیل کردند. نوشتار پیش رو، با پرسش درباره مؤلفه‌های بازتاب‌دهنده فرهنگ سیاسی ایرانشهر در آثار مورخان محلی عهد قراختایی، به واکاوی نگرش فرهنگی دو مورخ منتخب در بستر مناسبات جامعه و حکومت پرداخته و به این نتیجه رسیده است که بخشی از مؤلفه‌های قابل شناسایی در آثار این دو مورخ، از جمله هویت ایرانی، نظم سیاسی ـ اجتماعی، ضرورت وجود حکمران و حکمروایی مطلوب، در حقیقت، بازنمایی مؤلفه‌های فرهنگی برگرفته از فرهنگ سیاسی ایرانی و بازتولید مفاهیم آنها بوده است.

دانــلود