زبان قرآن؛ تعهد بر انگیزى در متن واقعگویى
نویسنده:
محمد باقر سعیدى روشن
،
مقاله نشریه: پژوهش های قرآنی » سال 1382 شماره 34
کلیدواژه:
زبان قرآن
،
انواع گزارههاى قرآنى
،
واقعنمایى گزارههاى قرآنى
،
باید و هست
،
تفسیر عصرى
،
واقعزدایى
،
نمونههاى واقعنمایى
چکیده:
بررسى زبان قرآن از چشمانداز واقعنمایى گزارههاى قرآنى است. نویسنده، با طرح این سؤال که آیا زبان قرآن، در جملات و گزارههاى گوناگونى که آورده، زبان بیان عالم واقع است، یا آنکه ارتباطى با واقعها و هستها ندارد، و تنها قصد تحریک احساسات را دارد و در نتیجه نمىتوان از آن بایدها را نتیجه گرفت؛ یا آنکه قصد توصیف و گرایش واقع و تحریک و انگیزش را توأمان دارد؟ به بررسى انواع جملات قرآنى و توصیفاتى را که قرآن از خود دارد، پرداخته و از آنها نتیجه گرفته که در همه گزارههاى قرآن بیان واقع و دعوت به دگرگونى و تعالى همراه با هم، مقصود و مورد نظر بوده و این به دلیل آن است که میان فعل و نتیجه آن ارتباط علّى و معلولى برقرار است که در نتیجه از درون بیان واقعها، پیامها پدید مىآیند. نویسنده در جهت اثبات این مدعا نمونههاى چندى از آیات بیانگر موضوعاتى چون: توحید، توصیف قرآن، سنتهاى الهى، کیهانشناسى، تحریم ربا، حوادث رستاخیز، تجسم اعمال و گواهى اعضا و جوارح را شاهد مىآورد. و در ادامه مقاله، عصرىنگرى و واقعزدایى )انکار واقعى بودن( را که برخى بدان باور دارند نادرست مىداند، که به نابودى متن و اساس دین مىانجامد نه آنکه اجتهاد و روش نقد علمى به شمار آید.
بررسى زبان قرآن از چشمانداز واقعنمایى گزارههاى قرآنى است. نویسنده، با طرح این سؤال که آیا زبان قرآن، در جملات و گزارههاى گوناگونى که آورده، زبان بیان عالم واقع است، یا آنکه ارتباطى با واقعها و هستها ندارد، و تنها قصد تحریک احساسات را دارد و در نتیجه نمىتوان از آن بایدها را نتیجه گرفت؛ یا آنکه قصد توصیف و گرایش واقع و تحریک و انگیزش را توأمان دارد؟ به بررسى انواع جملات قرآنى و توصیفاتى را که قرآن از خود دارد، پرداخته و از آنها نتیجه گرفته که در همه گزارههاى قرآن بیان واقع و دعوت به دگرگونى و تعالى همراه با هم، مقصود و مورد نظر بوده و این به دلیل آن است که میان فعل و نتیجه آن ارتباط علّى و معلولى برقرار است که در نتیجه از درون بیان واقعها، پیامها پدید مىآیند. نویسنده در جهت اثبات این مدعا نمونههاى چندى از آیات بیانگر موضوعاتى چون: توحید، توصیف قرآن، سنتهاى الهى، کیهانشناسى، تحریم ربا، حوادث رستاخیز، تجسم اعمال و گواهى اعضا و جوارح را شاهد مىآورد. و در ادامه مقاله، عصرىنگرى و واقعزدایى )انکار واقعى بودن( را که برخى بدان باور دارند نادرست مىداند، که به نابودى متن و اساس دین مىانجامد نه آنکه اجتهاد و روش نقد علمى به شمار آید.
زبان قرآن؛ تعهد بر انگیزى در متن واقعگویى
3/21/2003 12:00:00 AM
بررسی زبان شناختی مفهوم إبل بر مبنای انسجام متن در قرآن
نویسندگان:
مائده بیگم شیرازی*
،
سید حسین سیدی
،
مقاله نشریه: علوم قرآن و حدیث » سال 1401 دوره 54، شماره 1 (بهار و تابستان 1401)
زبانشناسی مفهوم متن در قرآن کریم
نویسندگان:
حسین شمس آبادی
،
اصغر مولوی نافچی
،
مقاله نشریه: فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی » سال 1391 شماره 1
تحلیل زبان ادبی قرآن با تکیه بر نقد نظریه جدایی زبان ادبی از زبان عادی
نویسنده:
ولی الله حسومی
،
مقاله نشریه: نقد و نظر » سال 1392 شماره 72
زبان قرآن با تأکید بر آراء علامه طباطبایی4 در تفسیر المیزان
مقاله نشریه: فرهنگ پژوهش » سال 1394 شماره 21 و 20 - زمستان 93 و بهار 1394
زمینه های تأثیر قرآن بر زبان و ادب فارسی
نویسنده:
سید حیدر علوی نژاد
،
مقاله نشریه: پژوهش های قرآنی » سال 1374 شماره 2
نقدی بر تاملات هرمنوتیکی معاصر در متن وحیانی
نویسنده:
دکتر احمد واعظی
،
مقاله نشریه: آیین حکمت » سال 1390 تابستان و پاييز 1390 شماره8-9
نقدی بر تأملات هرمنوتیکی معاصر در متن وحیانی
نویسنده:
احمد واعظی
،
مقاله نشریه: آیین حکمت » سال 1390 تابستان و پاییز 90 - مسلسل 9 - 8
اثر رد تعهد به نفع ثالث بر اعتبار قرارداد
نویسندگان:
محمد صالحی مازندرانی
،
پیام محمدی میرعزیزی
،
مقاله نشریه: حقوق خصوصی » سال 1396 بهار و تابستان 1396 شماره30
مطالعه زبان شناختی روابط متنی در قرآن
نویسندگان:
ابوالفضل حرّی
،
سلوی محمد العوی
،
مقاله نشریه: پژوهش های قرآنی » سال 1389 شماره 64