چکیده:
یکی از مباحث مهم فلسفه فقه، ساختار علم فقه است. نظریه‌‌ای که این مقاله درصدد اثبات آن است، این است که فقیهان متأخر (قرن 15قمری) از علم حقوق متأثر شده و بیشتر، ساختارهای فقهی ناظر به حقوق پیشنهاد کرده‌‌اند. برخی از ساختارها، ساختارهای ناظر به علم حقوق هستند که بر اساس روابط میان این دو علم تعبیه شده‌‌ و سلوک محورند. تاکنون این ساختارها ارزیابی نشده‌‌اند و مزایا و کاستی‌‌های آنها مورد بررسی قرار نگرفته‌‌اند. دستاورد بحث از این دسته از ساختارها به تصویر کشیدن رویکرد جدید فقیهان به علم حقوق و نوع بهره‌‌گیری و تعامل فقه با حقوق در ساختار فقه است و نشان از نزدیک‌‌سازی ساختار فقه به ساختار حقوق دارد؛ امری که تا پیش از این دیده نمی‌‌شد. در این پژوهش با روش تحلیلی و انتقادی سه مورد از مهم‌‌ترین ساختارهای فقهی ناظر به علم حقوق بررسی و نقد می‌‌شوند که عبارتند از: ساختار شهید صدر، ساختار آیت الله هاشمی شاهرودی، ساختار آیت الله اراکی.

دانــلود