چکیده:
یکی از پرسش­‌های مطرح شده در حوزه اخلاق این است که چرا آن­‌دسته از انسان­‌هایی که به رذائل اخلاقی خود آگاهند، اقدامی جهت اصلاح خویش نمی­‌کنند و با روح بیمار، عمر خود را به سر می­‌برند؟ چند علت در این­‌باره وجود دارد: گاهی چنین فردی هرچند اصل بیماری اخلاقی را می‌داند، اما از پیامدها و آثار خسارت­‌بار آن آگاهی کامل ندارد؛ زمانی نیز امیدهای کاذب و برداشت‌های ناصواب از رحمت الهی و شفاعت اولیا، او را از اقدام جهت زدودن اخلاق ناپسند خود بازمی‌دارد و سومین علت، ناآگاهی چنین فردی از راه­‌های برون­‌رفت از آن آسیب است. از آنجا  که یکی از بیماری­‌های شایع اخلاقی، بدخلقی با اطرافیان است، با تمرکز بر سومین علت فوق، راه­‌های برون­‌رفت از آن را بیان می­‌کنیم تا انسان بداند خلاصی از یک رذیله اخلاقی و آراسته شدن به فضیلت مقابلش، آن‌چنان هم دوردست نیست و در دسترس همگان است. پیش از توضیح راه­‌های شش­گانه رهایی از بداخلاقی، به دو نکته مقدماتی می­‌پردازیم.

دانــلود