چکیده:
پس از اتمام جنگ صفین و طرح موضوع حکمیت که براثر فریب و نیرنگ عمروعاص سرانجام به سود معاویه پایان یافت، معاویه خود را به‌عنوان خلیفه در شام معرفی کرد. پس‌ازاین جریان، بین مردم عراق افتراق و پراکندگی به وجود آمد. با توجه به وضعیت ناهنجار ایجادشده در جامعه اسلامی، معاویه در این زمان، در راستای دشمنی دیرینه خود با امام علی(ع) به سیاست و راهکار دیگری علیه حکومت علوی متوسل شد. وی با فرستادن گروه‌هایی از شام به غارت گری، قتل و کشتار مردم در شهرها و سرزمین‌های تحت قلمرو حاکمیت امام علی(ع) پرداخت. این حرکت معاویه در تاریخ اسلام به غارات مشهور است. این مقاله به دنبال پاسخ‌گویی به این سؤال هست که معاویه چه غارت‌هایی را علیه حکومت امام علی(ع) راه‌اندازی کرد و هدف وی از این کار چه بوده است؟ این غارت‌ها عبارت بودند از: غارت شهرها و مناطقی همچون انبار، هیت، حجاز و یمن و علت اصلی انجام این غارت‌ها از جانب معاویه، ضعیف جلوه دادن حکومت امام علی(ع) و ناتوانی ایشان در اداره جامعه و همچنین زمینه‌سازی جهت حکومت معاویه بر آن مناطق بود.

دانــلود