چکیده:
نظم پذیری و سازمان دهی در فعالیت های مختلف انسانی، یکی از خصلت های بارز اوست که احساس نیاز به آن، با افزایش و تنوع عناصر موجود در محیط زندگی او فزونی یافته است. تواناییِ طراحی و سازماندهی، و مدیریتِ مبتنی بر آن، یکی از قابلیت های انسانی است که بنا به ضرورت، هم راه با فکر و اندیشه ی او، رو به پیشرفت بوده است، به شکلی که انسان برای مدیریتِ هر نوع کار و محیطی، طرح خاصی تدوین کرده است. سؤال اساسی این است که برای مدیریت علم و دانش چه راهکاری وجود دارد و از زاویه نگاه مدیریتی چگونه می توان علوم، از جمله علوم اسلامی را مدیریت کرد؟. توجه به علم از نگاهِ مدیریتی و یافتن راه های متناسب با مدیریت علوم اسلامی، مقوله ای حائز اهمیت وبرنامه ای  بنیادی است که از نگاهی فرا رشته ای باید مورد کنکاش قرار گیرد. حقیقت آن است که علم و دانش، از جمله دانش­های اسلامی به عنوان اصلی ترین محصول که بر مبنای فرهنگ ومعارف الهی وبا تلاش اندیشوران مسلمان تولد یافته، از  قاعده نظم پذیری و سازمان دهی مستثنی نیست و می بایست برای مدیریت قاعده مند آن از روشی علمی بهره جست تا ضمن ایجاد نظم و سازماندهی، و تسلط نسبی بر داشته های علمی ومعرفتی، زمینه ارائه آن به مخاطب مطلوب در فرصت مطلوب و با کیفیت مطلوب را فراهم آورد و با گسترش آن در سطح ملی و فراملی، افق های جدید را برای ارتقاء و تولید علم بازکرد.
این نشریه درپی آنست  که با واکاوی مسئله مدیریت دانش اسلامی در فضایی علمی  و فرخوانی نخبگانی، راه هایی را به سوی مدیریت  دانش اسلامی به وجهی قاعده مند و مبتنی بر روشی علمی جستجو کند. راهبرد اصلی در انتشار این مجله، نشر الکترونیکی است تا با بهره گیری از فن آوری،  ضمن دریافت مقاله ها، و دیدگاه اندیش ورزان ، دسترسی کاربران را در سطحی وسیع و گسترش پذیر فراهم سازد.

دانــلود