پیشنهادی در خوانش بیتی از ابوالطیب مصعبی
نویسنده:
جویا جهانبخش
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1394 شماره 156
کلیدواژه:
ابوالطیب مصعبی
،
چکامه مصعبی
،
عهد سامانی
،
شعر فارسی
،
چکامه «جهانا همانا فسوسی و بازی/ که بر کس نپایی و با کس نسازی»
چکیده:
شمار مجموع ابیات فارسی بازمانده از ابوالطیب مصعبی شاعر عهد سامانی بسیار اندک است. وانگهی، در همین معدود بیت های بازمانده از او نیز چندان تحریف راه یافته که فهم بعضی از آن ها را سخت دشوار گردانیده و باعث اختلاف انظار و اقوال در ضبط و شرح اشعار وی شده است. عمده ترین شعر فارسی ابوالطیب مصعبی، همان چکامه «جهانا همانا فسوسی و بازی/ که بر کس نپایی و با کس نسازی» بوده که در تاریخ بیهقی آمده است. از بیت های تأمل خواه چکامه مصعبی، بیت دوم آن است که «جهان» را اینگونه وصف می کند: «چو ماه از نمودن، چو خار از پسودن؛ به گاه ربودن چو شاهین و بازی». این ضبط مشهور بیت، یا به تعبیر درست تر، ضبطی است که از راه متداول ترین تصحیح تاریخ بیهقی (یعنی تصحیح شادروان دکتر فیاض)به شهرت رسیده است؛ ولی، تنها ضبط این بیت نیست. ضبط های دیگری هم هست که در ویراست های دیگر تاریخ بیهقی یا از جای هایی که به هر نحو آن را از تاریخ بیهقی برگرفته اند، اختیار گردیده است. نویسنده در نوشتار حاضر، دگرسانی ها در این بیت را مورد مداقه قرار می دهد. در نهایت، اینگونه اذعان می دارد که خوانش «چو مار از پسودن» به جای «چو خار از پسودن» با سخن مصعبی سازگار است.
شمار مجموع ابیات فارسی بازمانده از ابوالطیب مصعبی شاعر عهد سامانی بسیار اندک است. وانگهی، در همین معدود بیت های بازمانده از او نیز چندان تحریف راه یافته که فهم بعضی از آن ها را سخت دشوار گردانیده و باعث اختلاف انظار و اقوال در ضبط و شرح اشعار وی شده است. عمده ترین شعر فارسی ابوالطیب مصعبی، همان چکامه «جهانا همانا فسوسی و بازی/ که بر کس نپایی و با کس نسازی» بوده که در تاریخ بیهقی آمده است. از بیت های تأمل خواه چکامه مصعبی، بیت دوم آن است که «جهان» را اینگونه وصف می کند: «چو ماه از نمودن، چو خار از پسودن؛ به گاه ربودن چو شاهین و بازی». این ضبط مشهور بیت، یا به تعبیر درست تر، ضبطی است که از راه متداول ترین تصحیح تاریخ بیهقی (یعنی تصحیح شادروان دکتر فیاض)به شهرت رسیده است؛ ولی، تنها ضبط این بیت نیست. ضبط های دیگری هم هست که در ویراست های دیگر تاریخ بیهقی یا از جای هایی که به هر نحو آن را از تاریخ بیهقی برگرفته اند، اختیار گردیده است. نویسنده در نوشتار حاضر، دگرسانی ها در این بیت را مورد مداقه قرار می دهد. در نهایت، اینگونه اذعان می دارد که خوانش «چو مار از پسودن» به جای «چو خار از پسودن» با سخن مصعبی سازگار است.
پیشنهادی در خوانش بیتی از ابوالطیب مصعبی
3/21/2015 12:00:00 AM
گرهگشایی از خوانش و گزارش نیم بیتی از داستان بهرام چوبینه در شاهنامه
نویسنده:
جویا جهانبخش
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1400 شماره 189
« از نشستن بخیز! » دَرنگ دَر مَعنایِ بیْتی از بوستان
نویسنده:
جویا جهانبخش
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1398 شماره 175
امیدوار، یک بَحثِ لُغَوی به بهانۀ بیْتی از سَعدی
نویسنده:
جویا جهانبخش
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1395 شماره 160
ملاحظاتی بر خوانش مدرسی طباطبایی از ابن قبه
نویسنده:
عباس میرزایی
،
مقاله نشریه: نقد و نظر » سال 1391 شماره 67
آیا موش قصدِ «ُکشتَن » دارَد؟! بازخوانیِ تک بیْتی از أبوطاهِرِ خاتونی
نویسنده:
جویا جهانبخش
،
مقاله نشریه: آینه پژوهش » سال 1397 شماره 170
خوانش فرهنگ سیاسی در اندیشهی آیت الله خامنهای
نویسندگان:
محمدرضا عبداله نسب
،
منصور میر احمدی
،
مقاله نشریه: علوم سیاسی » سال 1399 شماره 92