چکیده:
در نهج البلاغه سخنى از امام(ع) در باره ناتمامى خرد زن آمده است. در تفسیر و شرح آن تلاشهایى صورت پذیرفته و کتابها و مقاله‏هاى بسیارى به نگارش درآمده است. در حقیقت، هر صاحب نظرى از زاویه دید خود، به شرح سخن امام پرداخته است. در این نوشتار، پس از بیان آراى بزرگان و ارائه دیدگاه‏ها، در یک جمع بندى کلى بر دیدگاهى تکیه شده است که سخن امام على (ع) را تفسیر و نگرشى وجود شناختى از زن مى‏داند; یعنى امام(ع) نخواسته است زن را نکوهش کند; بلکه به ویژگى‏اى در طبیعت زن اشاره کرده است که لازمه جذب و انجذاب میان زن و مرد و شکل گیرى زندگى لذت بخش است. امّا این ویژگى اگر در پازل زندگى خانوادگى قرار نگیرد، چه بسا خسارتهاى جبران ناپذیر به بار آورد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد