چکیده:
نهاد اصلی که در کشور ما و سایر کشورهای اسلامی مسؤولیت بسترسازی، رشد و شکوفایی ابعاد جسمی و روحی کودکان و نوجوانان را بر عهده دارد، در فارسی «وزارت آموزش و پرورش»، و در عربی «وزاره التربیه و التعلیم» نام گرفته است. مسؤولیت اصلی این سازمان، آموزش اطلاعات علمی لازم و پرورش جسمی و روحی نسل‏های نو برای تحقق ملکات فاضله و هنجارهای برآمده از ارزش‏های اخلاقی جامعه معرفی می‏شود. نگارنده در این مقاله با به چالش کشاندن بخش «پرورش» سازمان مزبور، این نام‏گذاری را پدیده‏ای منفی و منجر به نتایج خطرناک دانسته و بر آن است که با توجه به نقش نام‏ها و مفاهیم در سمت دادن به حرکت‏های اجتماعی، پیامدهای منفی این نگرش را مورد تحلیل قرار دهد.

دانــلود