چکیده:
این نوشتار، با روش عقلی- تحلیلی، به بررسی فهم‌‌پذیری، بیان‌‌پذیری و انتقال‌پذیری تجربه‌ها‌ی عرفانی و عدم آنها پرداخته است. هدف آن موجه‌سازی تجارب عرفانی با روی‌آورد تحلیلی- منطقی در سه مقام فوق است. عرفا معرفت الهی را از دو راه ممکن می‌دانند: عقل و شهود، اما به برتری روی‌آورد شهودی نسبت به روی‌آورد عقلی باور دارند. این مقاله، بر پایة علم حضوری، عقل منور، تعامل مکرر عارفان با تجربه‌های شهودی‌شان، و لوازم بین به معنای عام، تجارب شهودی را از هر سه نگاه منطقاً دفاع‌پذیر دانسته است.
‌

دانــلود