چکیده:
به باور مسلمانان، قرآن کریم، مهم‌ترین منبع آموزه‌های اسلام و تنها کتاب آسمانی و وحی فرود آمده است که بدون هرگونه تغییر و تحریف برجای مانده است؛ از همین رو تبیین وحی و شناساندن زوایای مختلف این کتاب آسمانی،هماره در کانون توجه و پژوهش اندیشمندان مسلمان قرار داشته است. به‌رغم این اهتمام، در دهه‌های اخیر، شماری از خاورشناسان به تبع برخی فیلسوفان و متکلمان مسیحی، تحلیل‌ها و تفسیرهایی درباره وحی ارائه کرده‌اند که بسیاری از آنها به انکار وحی می انجامد. با غرض بیان حقیقت وحی و روشن شدن صحت و سقم این دسته از تفسیرها، به سراغ قرآن رفته و این سوال را به قرآن کریم عرضه کرده ایم که این کتاب آسمانی چه ویژگی هایی برای فاعل، قابل و محتوای وحی بیان کرده است؟ از رهگذر این جستار که با روش توصیفی و تحلیلی انجام شده به این نتیجه می رسیم که وحی از منظر فاعلی منشایی بیرونی دارد؛ از منظر قابلی ویژگی هایی همچون شایستگی، علم و استشعار و عصمت از خطا دارد و از منظر محتوایی مشتمل بر هدایت بشر در بعد عقیده، اخلاق و عمل است. نتایج به دست آمده نادرستی بسیاری از تحلیل های ارایه شده از وحی را آشکار می کند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد