چکیده:
ابهام در فهم معنای روایتی گاه منجر به اجمال آن و نهایتاً عدم جواز تمسک به آن و محروم بودن از مضمون والای آن می‌گردد. این محرومیت گاه جلوة جدی‌تری به خود می‌گیرد، به‌ ویژه اگر روایت مستند نه فرعی خاص، بلکه قاعده‌ای فراگیر باشد که نه تنها در فقه فرعی بلکه اساساً در ساختار و شاکلة نظام‌وارة فقه نقش ایفا کند و نیز منشا بسیاری از احکام حکومتی باشد.
مقالة حاضر تلاشی برای رفع ابهام از ساحت مهم‌ترین مستند نقلی قاعدة لاضرر است، تلاشی برای کشف حلقة مفقوده‌ای که در تطبیق روایت یاد شده بر واقعیت بیرونی آن نهفته است.
نگارنده به زعم خود برای رسیدن به این مقصود، در ساحل دریای فقه جواهری قلم می‌زند و با رویکردی فقهی، بعد از بررسی امکان اشکال، به طرح اشکال بر اساس مبانی مختلف و پاسخ آن پرداخته است.
وی در پایان، بین دو نظریة حکومت امام خمینی و بازدارندگی آیت‌الله سیستانی آشتی داده و دومی ‌را توضیح اولی می‌داند و مدعی است نادیده انگاشتن مقام ولایت و لوازم عقلی و عرفی آن در تفسیر لاضرر و لاضرار، تطبیق روایت یاد شده با واقعیت بیرونی‌اش را دچار ابهام و تناقض‌نمایی کرده است.

دانــلود