چکیده:
نحوه­ ی تعامل و تفکرات ائمه­ ی شیعه (ع) برای نسل­ها و تا ابد می ­تواند الهام ­بخش باشد. لذا در طول تاریخ آزاداندیشان دوست‌دار خاندان اهل بیت‌ توانستند با الهام از دستورات ایشان، منشأ خدماتی برجسته­ گردند. یکی از دستورات امامان شیعه به پیروانشان آزاداندیشی بود. تیموریان که از سلسله­ های حاکم بر ایران بودند از تبار ایرانیان به شمار نمی­ آمدند. آن‌ها را باید آزاد­اندیشانی به حساب آورد که در طول یک قرن و اندی توانستند با ایجاد فضایی بازتر اسباب پیشرفت علمی و فرهنگی و گسترش هنرها و تفکرات  از جمله تفکرات شیعی را فراهم کنند. سؤال اصلی این مقاله آن است که آیا این فضای باز، شامل اندیشه‌های شیعی نیز گشته بود؟ تکریم تیموریان نسبت به ائمه‌(ع) تا چه اندازه در مهیاساختن زمینه برای استواری مذهب تشیع مؤثر بوده است؟ طی بررسی­ های پژوهشی مقاله به شیوه­ ی توصیفی- تحلیلی  درمی‌یابیم که در عصر تیموریان بزرگداشت و میزان توجه به ائمه ی شیعه سیر صعودی یافت و در نهایت به رسمیت یافتن مذهب تشیع و گسترش اعتقادات شیعی در دوره­ ی صفویه در ایران کمک شایانی کرد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد