چکیده:
نگارنده ضمن بررسى «ماهیت جامعه» از دیدگاه جامعه شناسان و
متفکران معاصر اسلامى معتقد است جامعه به لحاظ ماهوى فى الجمله
اصالت دارد، یعنى گرچه متفکران اسلامى اصالت به مفهوم «دورکیمى»
را قبول ندارند ولى در مورد جبرهاى اجتماعى به مفهوم «گورویچى»
اتفاق نظر دارند. با فرض پذیرش اصالت، جامعه قانونمندى‏هاى ویژه‏اى خواهد
داشت که منحصر به فرد و جداى از قانونمندى‏هاى افراد است. این
قانونمندى‏ها از دیدگاه قرآن قابل شناخت است؛ قرآن دو روش
«تطبیقى» و «تحلیلى» را براى شناخت جامعه راهنمایى مى‏کند که در
واقع به شیوه جامعه شناختى مهر صحت مى‏گذارد. روش تحلیلى مبتنى بر روش تطبیقى است. با مقایسه جوامع
مى‏توان عناصر سازنده و مخرب را شناخت و با مدل‏هاى به دست آمده
از روش تطبیقى، مى‏توان به جامعه خاص پرداخت. سه الگوى روش
تطبیقى، همزمان، در زمان و ترکیبى، نمونه‏هایى در قرآن دارند که سومى
به وضوح در سوره شعرا منعکس است. سرگذشت قوم سبا نیز الگوى
مناسبى از روش تحلیلى در قرآن مى‏باشد.

دانــلود