چکیده:
  امام علی(ع) بیست‌وپنج سال از اداره جامعه دور نگه‌داشته شد و درحالی‌که خلیفه‌های سه‌گانه امام علی(ع) را بهتر از خود می‌دانستند اما با تصاحب خلافت، جامعه را از شیوه هدایت الهی، عالمانه و عاقلانه علی(ع) محروم کردند. با کشته شدن عثمان؛ نخبگان، بزرگان از مهاجر و انصار و عموم مردم برای خلافت به علی(ع) مراجعه کردند اما امام علی(ع) می‌دانست که بیست‌وپنج سال حکومت نادرست سه خلیفه جامعه را به انحراف کشانده است و اداره جامعه بسیار مشکل خواهد بود. اصرار مردم و اتمام‌حجت برای علی(ع) باعث شد تا علی(ع) برای حل مسئله و مشکلات ناشی از قتل عثمان، مسائل نژادی، عدالت اقتصادی، انحرافات و شبهات دینی، اجتهاد عامیانه، عزل حاکمان فاسد و ظالم و فساد اجتماعی، اقدام نماید. امام علی(ع) رسالت اصلی خود را اصلاح می‌دانست و اصلاح خرابی‌هایی که از بعد از رحلت پیغمبر در زمان خلفای سه‌گانه به وجود آمده بود را، تکلیف خود می‌دانست و درصدد اصلاح آن‌ها بود. این کار بسیار دشوار بود و او را رودرروی بسیاری از اشراف و مفسدین قرار می‌داد. علی(ع) دو اقدام به کاربردند که یکی با زبان و اقدامات اجتماعی آرام و دیگر از طریق جنگ باکسانی بود که حاضر به رعایت حقوق نشده بودند

دانــلود