چکیده:
با وجود این‌که واسازی غالباً به خنثی‌بودن و بی‌تفاوتی نسبت به ارزش‌های اخلاقی متهم شده است، در این نوشتار که مطالعه‌ای موردی درباره دیدگاه دریداست، شاهد خواهیم بود که چگونه دریدا واسازی را به‌عنوان یک استراتژی ایجابی و هنجاری در تحقق عدالت تفسیر می‌کند. او اقتدار حکومتی را به دلیل خصوصیت دوگانه و متضادی که دارد، قابل واسازی می‌داند ولی از سوی دیگر، عدالت و ارزش‌های اخلاقی عام و جهان‌شمول واسازی‌پذیر نیستند. همین واقعیت می‌تواند امکان بازطراحی و اصلاح قوانین موجود را در جهت تحقق عدالت به همراه داشته باشد. دریدا، از بازبینی جدّی سیستم قضایی بر مبنای تمایل برای یک «عدالت غیرممکن» سخن می‌گوید؛ عدالتی که فراسوی منطق حساب‌گرانه قانون باشد. بدین‌ترتیب، واسازی صرفاً نظریه‌ای راجع به متون فلسفی یا ادبی نیست که هیچ ارتباطی با واقعیت‌های بیرونی نداشته باشد، بلکه رویکردی اخلاقی نسبت به جهان است که می‌تواند روش تفکر و زندگی اجتماعی ما را در قبال «دیگری» تغییر دهد.

دانــلود