چکیده:
شیعیان ازآنجایی که برای معصومین، همانند پیامبر‌‌‌اکرم (ص) معتقد به درجة والای عصمت می‌باشند، لذا قول و فعل وتقریرمعصومین راهمانند پیامبر (ص) حجت دانسته وآنگاه که یکی از این سهـ بدون مشکل خاصی ازنظرسند ومتن ـ به یکی ازامامان معصوم منتهی گردد،بدون تردیدآنرا می‌پذیرند.اما با مراجعه وبررسی روایات بعضاً با مواردی برخورد می‌کنیم که ائمه، بیانات و حتی در مواردی سیرة عملی خود را از طریق پدران خود به‌صورت سلسله‌وار به پیامبر اسلام (ص) نسبت داده وگوئی خود راجزو راویان حدیث پیامبر (ص) قلمداد نموده‌اند.این رویه [مسلسل‌گویی] درنگاه اولیه بااعتقاد حتمی شیعه بر مرجعیت علمی و عملی ائمة معصومینسازگار نمی‌نماید واین سؤال به ذهن خطور می‌کند که آیا امامان همچون دیگرراویانِ حدیث، ملزم به نقل روایت از طریق مشایخ بوده‌اند؟در این نوشتار سعی گردیده تا با بررسی بخشی از روایاتی که در این زمینه وجود دارند، تا حد ممکن به این شبهه پاسخ داده شود وعلت‌هایی که باعث چنین ‌رخداد رمزآلودی در ذکر احادیث شده‌اند، مطرح گردند.

دانــلود