چکیده:
1. ایضاح مفهومی معجزه معجزه (و معادل های آن در زبان های دیگر مثل miracle در انگلیسی) در عرف عام بر حوادث شگفت آور, غیر عادی و فراطبیعی اطلاق می شود (Encyclopedia Britannica, 15 / 585), اما در اصطلاح متکلمان در ادیان توحیدی, چنان که توضیح خواهیم داد, اجمالاً بر حوادثی اطلاق می شود که با مداخله عامل ربوبی در روند طبیعی امور به صورت خارق العاده رخ می دهند و بر آموزه های دینی دلالت دارند. در قرآن بر این گونه حوادث به جای (معجزه) یا (اعجاز), (بیّنة) (اعراف/ 7 / 73), (آیة) (آل عمران/ 3 / 50), (برهان) (قصص/ 28 / 32), (سلطان) (هود/ 11 / 96) و عجب (کهف/ 18 / 63) اطلاق شده است.

دانــلود