چکیده:
این مقاله به قصد توضیح شناخت‏خداوند ازطریق آیه‏های او و تحلیل ماهیت این نوع‏شناخت نگاشته شده است. نویسنده بابررسی چهار تفسیر برای شناخت آیه‏ای(علمی، فلسفی، تعبیر دینی، تذکر) نتیجه می‏گیرد که دو تفسیر شناخت آیه‏ای را در قالب استدلال گنجانده و دو تفسیر دیگر ماهیت‏شناخت آیه‏ای را غیراستدلالی می‏داند.
نویسنده در پایان مقاله سه تفسیر از شناخت آیه‏ای را قابل جمع می‏داند و تعدد این تفسیرها را برحسب تنوع ساحتهای وجودی خود انسان موجه و تفسیر جان هیک از شناخت آیه‏ای (تعبیر دینی) را نادرست می‏داند.
قرآن کریم در آیات فراوانی آدمی را به توجه به خلقت آسمان و زمین و حیوانات و خلقت انسان فرا می‏خواند:
«افلم ینظروا الی السماء فوقهم کیف بنیناها و زیناها»
«فانظر الی آثار رحمة‏الله کیف یحیی الارض بعد موتها»
«فلینظر الانسان مما خلق. خلق من ماء دافق...»
و از سوی دیگر تمام این مخلوقات از نظر قرآن آیات الهی هستند:
«کذلک یحیی الله الموتی و یریکم آیاته‏»
«و من آیاته ان خلقکم من تراب ثم اذا انتم بشر تنتشرون‏»
«و من آیاته ان یرسل الریاح مبشرات‏».

دانــلود