چکیده:
در نوشتار فرا روى، نویسنده در پى تحلیل و تبیین این پرسش و یا شبهه است که آیا حکومت اسلامى، برابر با حکومت گروه و صنف خاص است؟ و در دیدگاهِ اسلامى آیا بستگى به نژاد، صنف، طبقه و یا گروه موجب پیدایش حق ویژه حکومت و رهبرى براى کسى مى‏گردد یا خیر؟ بدین منظور، نخست، مفهوم حکومت آخوندى و مقصود از آن روشن مى‏شود که در واقع، باز نمود این مسأله است که صنف و گروه خاصى به نام روحانیت حق و صلاحیت ویژه براى حکومت و رهبرى دارند. و دو دیگر این که چنین معنى و مبنى، براى حق رهبرى از نظر اسلام مورد ارزیابى قرار مى‏گیرد و با تحلیل و تبیین آیات قرآنى، سنت و سیره پیامبر اسلام و پیشوایان راستین دین اسلام، به این نتیجه راهنمون مى‏گردد که در اسلام، صنف، طبقه، نژاد و بستگیهایى از این سنخ، به هیچ روى، سبب ایجاد صلاحیت و حق ویژه نمى‏شود، همان طورى که ناگزیر، سلب صلاحیت نیز نمى‏کند; چون در اسلام مجموعه‏اى از ویژگیها و کارکردهاى انسانى - اسلامى ایجاد صلاحیت و حق رهبرى مى‏کنند که آنها در ماهیت، فراتر از و وابستگیهاى یاد شده هستند و در اساس، مستند به انسانیت انسان مى‏باشند و به همین جهت، امکان حضور و فعلیت یابى آنها در تمامى گروه‏ها وجود دارد. از این رو، حکومت اسلامى، همانا حکومت ارزشها، معارف، قوانین، روشها، و ویژگیهاى اسلامى و انسانى است. سه دیگر، در پایان، انگیزه‏ها و هدفها، علل و عواملى که در طرح مفهوم حکمت آخوندى و یا آخوند حکومتى نقش و سهم دارند، بازگو مى‏شود، از جمله مانند: روحیه پرسش‏گرى، تجربه حکومت دینى، پیشینه پاره‏اى باورها - که براى اصناف و گروه‏هاى معین حق خاصى قائل بودند - و نیز دسیسه علیه اسلام ارائه و ارزیابى مى‏گردد.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد