چکیده:
فِمى‏نیسم (Feminism) در تاریخ معاصر ایران، در شکل جریانى فرهنگى - سیاسى از دوره انقلاب مشروطیت به نوعى ظهور و بروز داشته است. از آن روزگار تا اکنون، براى این جریان، مى‏توان هفت برهه تاریخى سراغ گرفت. رویکرد تبلیغى، مانند: تحریف تاریخ، تضاد افکنى میان هنجارهاى اجتماعى زن و مرد، و مخالفت با ارزشهاى اخلاقى دین براى زنان، مانند: حجاب، عفت، معاشرتهاى غیرمعمول، با مردان و.... بخش نخست مقاله به این مسائل اختصاص یافته است و در بخش دوم، فعالیت علمى - فرهنگى حوزویان در رویارویى با فِمى‏نیسم شرح مى‏شود. حوزه و روحانیت در تلاشهاى فکرى خود، در حوزه فرهنگ اسلامى - شیعى در رویارویى با مدرنیته، به تبیین جایگاه زن و چگونگى حضور اجتماعى و سیاسى زنان از نگاه دینى مى‏پردازد. ظهور دو شخصیت: علامه طباطبایى و امام خمینى و شاگردان ایشان مانند: شهید مطهرى و جوادى آملى سبب مى‏شود چالشها و شبهه افکنیهاى فِمى‏نیستى، در جامعه ایران نافرجام بماند.

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد