بررسی تطبیقی «اعتراف به ظلم» در لسان پیامبران در قرآن کریم از دیدگاه آیت الله جوادی آملی و فخرالدین رازی
نویسندگان:
مجتبی نوروزی
،
محمد استیری
،
مقاله نشریه: مطالعات علوم قرآن » سال 1401 شماره 4
کلیدواژه:
عصمت
،
اعتراف به ظلم
،
انبیا
،
حضرت آدم(ع)
،
حضرت موسی(ع)
،
حضرت یونس(ع)
،
جوادی آملی
،
فخرالدین رازی
چکیده:
«عصمت» به معنای پاکی از هرگونه گناه و نیز مصونیت از خطا در دریافت و ابلاغ وحی، از امتیازات و ویژگیهای خاص و لازمه رسالت پیامبران الهی میباشد که به دلیل اهمیت بالایی که دارد، مورد بحث و توجه بسیاری از عالمان و اندیشمندان مکتبهای مختلف کلامی قرار گرفته است. یکی از مسائلی که بحثهای زیادی را برانگیخته، آیاتی از قرآن کریم است که حاوی عبارات «اعتراف به ظلم» از لسان پیامبرانی چون حضرت آدم، حضرت موسی و حضرت یونس(ع) میباشد که برخی با استناد به این آیات عدم عصمت پیامبران الهی را نتیجه گرفتهاند. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و به صورت تطبیقی، در پی پاسخ به این پرسش است که منظور از «ظلم» و اعتراف به آن از دیدگاه آیت الله جوادی آملی و فخرالدین رازی چیست و چه ارتباطی با «عصمت» پیامبران دارد؟ نتایج پژوهش حاکی از آن است که آیت الله جوادی آملی بهعنوان نماینده مکتب کلامی شیعه، «عصمت» را برای تمام دوران پیامبران ثابت میکند و «ظلم» را با ذکر ادله و شواهد متعدد، بر معنای لغوی آن یعنی ستم، نقص و محرومیت حمل میکند؛ اما فخرالدین رازی بهعنوان نماینده مکتب کلامی اشاعره، در تحلیل خود «عصمت» را به دوران پس از نبوت و «ظلم» را به پیش از نبوت مربوط میشمارد.
«عصمت» به معنای پاکی از هرگونه گناه و نیز مصونیت از خطا در دریافت و ابلاغ وحی، از امتیازات و ویژگیهای خاص و لازمه رسالت پیامبران الهی میباشد که به دلیل اهمیت بالایی که دارد، مورد بحث و توجه بسیاری از عالمان و اندیشمندان مکتبهای مختلف کلامی قرار گرفته است. یکی از مسائلی که بحثهای زیادی را برانگیخته، آیاتی از قرآن کریم است که حاوی عبارات «اعتراف به ظلم» از لسان پیامبرانی چون حضرت آدم، حضرت موسی و حضرت یونس(ع) میباشد که برخی با استناد به این آیات عدم عصمت پیامبران الهی را نتیجه گرفتهاند. این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و به صورت تطبیقی، در پی پاسخ به این پرسش است که منظور از «ظلم» و اعتراف به آن از دیدگاه آیت الله جوادی آملی و فخرالدین رازی چیست و چه ارتباطی با «عصمت» پیامبران دارد؟ نتایج پژوهش حاکی از آن است که آیت الله جوادی آملی بهعنوان نماینده مکتب کلامی شیعه، «عصمت» را برای تمام دوران پیامبران ثابت میکند و «ظلم» را با ذکر ادله و شواهد متعدد، بر معنای لغوی آن یعنی ستم، نقص و محرومیت حمل میکند؛ اما فخرالدین رازی بهعنوان نماینده مکتب کلامی اشاعره، در تحلیل خود «عصمت» را به دوران پس از نبوت و «ظلم» را به پیش از نبوت مربوط میشمارد.
بررسی تطبیقی «اعتراف به ظلم» در لسان پیامبران در قرآن کریم از دیدگاه آیت الله جوادی آملی و فخرالدین رازی
1/1/1401 12:00:00 AM