چکیده:
بسیاری از بحث‌های کشفی، علمی و فلسفی را با محوریت خیال می‌توان تبیین، توجیه و حل کرد. کاربرد خیال در مباحث هستی‌شناسی و معرفت‌شناسی عرفان همواره مورد توجه اهل نظر در علوم فلسفی و شهودی بوده است. در این میان، خیال نقش اساسی را در تحقق و تبیین بخش عظیمی از مکاشفات پیش‌روی عارف ایفا می‌کند. از نظر ابن‌سینا، خیال به دو روش در مکاشفة عرفانی اثرگذار است: اول. خیال سالک با ادراک صور کمالی و حقیقی و لذت از آن او را به سمت اتصال به حقایق هستی سوق می‌دهد. دوم. آنگاه که عارف پا به عرصه سلوک عملی می‌گذارد تا به حقیقت راه یابد. با انواع مکاشفات، مانند مکاشفة معنوی و مکاشفه صوری، مواجه می‌شود. در مکاشفه صوری، صورت‌هایی که در ابتدا موجودات عقلی و مجرد هستند به وسیله قوة خیال به صور جسمانی تنزل می‌یابند و در رؤیا و بیداری به واسطة نفس ادراک می‌شوند.

دانــلود