چکیده:
مورخ همواره، رویدادهای تاریخی را از منظر بینش و زوایه دید خود بررسی می­کند و در پرتو این رویکرد، واقعیت­های تاریخی براساس اهمیتی که مورخ به آن‌ها می­بخشد، رنگ و معنا پیدا خواهند کرد. مقاله حاضر
می­کوشد تاریخ­نگری، ­تاریخ­نگاری، مؤلفه­های سازنده این نوع نگاه در ظفرنامه و چگونگی بازتاب انگاره­های اعتقادی در اندیشه تاریخ­نگاری شرف‌الدین یزدی را که به مشروعیت ­سیاسی تیمور(حک: 771-807ه.ق.) یاری رسانیده­اند در کانون توجه و بررسی خود قرار دهد. حاصل این پژوهش که با رویکردی وصفی ـ تحلیلی انجام شده است، نشان می‌دهد شرف‌الدین یزدی در انگاره‌هایی محصور است کــه بر وی تحمیــل و یا تلقین شــده‌اند. به ­طورى که او چنان در بند احکام پیشــینى و انگاره­هاى مبتنى بر آن گرفتار است که حتی تردید در آن را به مثابــه انحراف از حقیقت روا نمی‌دارد. یزدی با استفاده از مؤلفه­هایی چون اندیشه ظل‌اللهی و مشیت الهی به توجیه تمام عملکرد تیمور به عنوان مؤید ­دین می‌پردازد و بر همین اساس، گزارش­های ظفرنامه علاوه بر شرح جنگ­ها و تاریخ ­نظامی، رنگ جهادنامه به خود گرفته است.

دانــلود