چکیده:
مرگ به عنوان یکی از مفاهیم کلیدی در اندیشه صدرا به حساب می‌آید. در اندیشه صدرا مرگ به عنوان تعالی نفس از بدن معرفی شده است. از منظر وی مرگ تنها به ضرورت متافیزیکی واقع نمی‌شود بلکه آدمی می‌تواند بر حسب تلاش خود میان نفس و بدنش جدایی بیندازد. مساله این مقاله این است که مرگ چگونه از ضرورتی متعالی به امری انسانی تبدیل شده و چگونه با اراده آدمی نسبت برقرار می‌نماید. این مقاله تلاشی است بر اینکه صدرا چگونه میان مرگ با فلسفه از یک سو و مرگ و اراده اخلاقی و تهذیب از سوی دیگر اراتباط ایجاد می-نماید. برای این کار نگارنده ابتدا تلاش می‌نماید نسبت نفس و بدن را در اندیشه صدرا توضیح دهد و سپس با ارائه مفهوم مرگ و اقسام آن در اندیشه او نسبت موجود میان مرگ با اراده را از طریق ارتباط مرگ با مسئله معرفت، اراده اخلاقی، تهذیب و پارادوکس حیات و جاودانگی در مرگ ارادی و... توضیح دهد

برای این سند علمی فایلی وجود ندارد