چکیده:
الگوهای کنترل جرم، آن‌گاه می‌توانند به پیشگیری موثر از جرم، منجر گردد، که با بافت و ساختار اجتماعی جامعه هدف، هماهنگ باشد. در واقع، بی‌استفاده‌ماندن ظرفیت‌های بومی در جامعه، کارآیی سیاست‌های جنائی را کاهش می‌دهد. در این مقاله برآنیم با استفاده از روش تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای، الگوی بومی به نام «الگوی کنترل درونی اخلاق‌محور از جرم» را ارائه دهیم. این الگو بیشتر کنشی و ریشه‌ای است و با ایجاد تغییر در نگرش و باورهای افراد، به تولید مقاومت درونی در برابر جرم می‌پردازد. این الگو هم از منطق درون دینی ناشی می‌شود؛ هم با منطق برون دینی پشتیبانی می‌گردد. دیدگاه‌هایی همچون مبارزه با هوای نفس و نیز ضرورت عدالت قاضی از سویی و نظریاتی همچون «کنترل اجتماعی» و «اقتضائات جامعوی» از سوی دیگر، توجیه‌کننده این الگو می‌باشند. بر اساس این الگو، می‌توان اخلاقی‌سازی سنین تربیت‌پذیر، تولید نهادهای اجتماعی بسط‌دهنده اخلاق، اشباعِ فضای دادرسی و اجرای کیفر هم در بعد ظاهری و هم در بعد محتوایی، از فضائل اخلاقی را پیشنهاد نمود.

دانــلود