چکیده:
چکیده موضوع مقاله حاضر، «نقش دیپلماسی نوین در افزایش همگرایی کشورهای اسلامی» است. پهنا و گستره­ دیپلماسی در جهان امروز آن­چنان است که از آن به عنوان مهم­ترین ابزار سیاست خارجی یاد می­شود و همه فعالیت­های روابط خارجی در زمینه­های گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی را در برمی­گیرد. در نتیجه، دولت­ها در فعالیت­هایی که انجام می­دهندمی­توانند از انواع دیپلماسی بهره گیرند. موضوع همگرایی در جهان اسلام و نیاز به اتحاد و اتفاق نظر میان مسلمانان از مهم­ترین ضرورت­های جوامع اسلامی در عصر حاضر است. حفظ منافع و امنیت کشورهای اسلامی در پناه یکپارچگی ملل و دولت­های آنها است و هویت اجتماعی-فرهنگی آنها ایجاب می­کند که همه فرقه­ها و نحله­ها دوشادوش یکدیگر برای حفظ کیان اسلام بپا خیزند.شرایط و مقتضیات زمان، اشتراک در اهداف دینی، انسانی، منافع اقتصادی و مصالح سیاسی، از مهم­ترین علل ایجاد کننده­ «همگرایی جهان اسلام» در زمان حاضر است. کشورهای اسلامی با اشتراک دردها و گرفتاری­ها، توانمندی­ها و نارسایی­ها و دشمن مشترک می­توانند با طرح وحدت و کنارگذاشتن اختلافات، درصدد تحقق اهداف اسلامی انسانی خود برآیند. با سیاست­های هماهنگ دشمنان اعتقادی-سیاسی و فرهنگی اسلام که در اقصی نقاط عالم و به­ویژه با بهره­گیری از امکانات و ثروت خود مسلمانان مبارزه علیه آنان را رهبری می­کنند، لزوم دستیابی به یک وحدت حقیقی که بتواند موضعی واحد و محکم، متشکل از قدرت کل جهان اسلام را سازمان دهد، ضروری است.  

دانــلود